Góra Grosza

Serdecznie zapraszamy rodziców i dzieci do udziału w akcji charytatywnej

"Góra Grosza".

Organizatorem akcji jest Towarzystwo Nasz Dom.

Zebrane fundusze przeznaczone zostaną

na pomoc rzeczową dla dzieci w całej Polsce,

wsparcie psychologiczne dzieci,

programy stypendialne dla dzieci i młodzieży

oraz specjalistyczną opiekę całodobową.

Akcja trwa od 01.11.2023 r. do 29.02.24 r.

W holu przedszkola jest umieszczony plakat oraz skarbonka.

Więcej informacji mogą państwo uzyskać na stronie internetowej: www.towarzystwonaszdom.pl

 lub na facebooku: @towarzystwonaszdom

 Przyłączając się do tego szlachetnego przedsięwzięcia razem wspinamy się na 

„Górę Grosza”,

by pomagać tym, którzy tego najbardziej potrzebują.

DZIĘKUJEMY.

DNIA 10 LISTOPADA 2023 (PIĄTEK), 

CAŁA SPOŁECZNOŚĆ PRZEDSZKOLA WŁĄCZY SIĘ

DO UDZIAŁU W KOLEJNEJ AKCJI MEiN

„SZKOŁA DO HYMNU”.

WSPÓLNIE O SYMBOLICZNEJ GODZINIE 11.11,

ODŚPIEWAMY 4 – ZWROTKOWY HYMN NARODOWY.

PROSIMY RODZICÓW/OPIEKUNÓW DZIECI

WSZYSTKICH ODDZIAŁÓW PRZEDSZKOLNYCH

O UBRANIE PRZEDSZKOLAKÓW W STRÓJ GALOWY.

DZIĘKUJEMY

ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ

"POMYSŁOWNIKIEM NA TRUDNE SYTUACJE".

JEST TO PUBLIKACJA PRZYGOTOWANA SPECJALNIE DLA RODZICÓW PRZEDSZKOLAKÓW,

A DOTYCZY RÓŻNYCH TRUDNYCH SYTUACJI,

KTÓRE ZDARZAJĄ SIĘ W ZWIĄZKU Z UŻYWANIEM PRZEZ DZIECI CYBERMEDIÓW.

W pierwszej części broszury znajdą Państwo informacje na temat czynników chroniących i ryzyka dotyczących nadmiernego używania urządzeń cyfrowych przez dzieci w wieku przedszkolnym. Część druga zawiera omówienie przykładów trudnych  sytuacji związanych z używaniem nowych mediów przez dzieci oraz propozycje rozwiązań.

DNIA 6 PAŹDZIERNIKA

SERDECZNIE ZAPRASZAMY RODZICÓW, DZIADKÓW,

STARSZE RODZEŃSTWO ORAZ INNE CHĘTNE OSOBY DO

GŁOŚNEGO CZYTANIA DZIECIOM W NASZYM PRZEDSZKOLU.

Jeśli nie damy dziecku zabawek, będzie się bawiło kamykami lub patykami. Jeśli nie damy mu książki – samo po nią nie sięgnie.

Na początku wystarczy, byśmy pozwolili dziecku poczuć radość słuchania, a potem czytania, wówczas będzie garnęło się do lektury,

wyciągało po książkę ręce, domagało się jej każdego dnia.

Takie pierwsze lektury oddziałują z niezwykłą siłą, łączą we wspólnocie przeżyć tego, kto czyta, i tego, kto słucha.

My, dorośli, na czas lek – tury stajemy się małymi dziećmi, nostalgicznie wracamy do „szczenięcych lat”;

oni, mali, czują tę naszą magiczną bliskość, mają w nas oparcie w przeżywaniu lęku o los bohatera, trwogi,

gdy zbłądzi pośród krzyżujących się dróg, radości, gdy po trudach zdobędzie nagrodę.

To jest pierwsza rola książki: budowanie mostów między pokoleniami, łączenie we wspólnocie przeżyć, śmiechu i wzruszeń.

Dziecko identyfikuje się  z bohaterami książki, w ich losy, w wybory, których dokonują,

w sceny klęsk i zwycięstw nieświadomie wpisuje własne dylematy, swój własny los.

To dlatego lektura kształtuje jego postawę, porządkuje wyobrażenie życia, wprowadza w świat wartości.

Książka dziecko pochłania, zawłaszcza je, rzeźbi  w procesie lektury.

Skutki takich czytelniczych przeżyć trwają długie lata, od – ciskają ślad na całym życiu.

Stare porzekadło głosi, że książka jest najlepszym przyjacielem. Pozwala dziecku zdystansować się wobec własnych doświadczeń,

spojrzeć na siebie  i swoje życie z daleka, jakby przez odwróconą lornetkę.

Widząc problemy innych, ich zmagania z losem, ich ból, cierpienie i radość, ich zawody i porażki, smak klęski,

gorycz zawiedzionych przyjaźni, dzieląc radość ich szczęścia – zaczyna rozumieć siebie, własne reakcje,

własny smutek, może przezwyciężyć samotność, która niekiedy, zwłaszcza w dzieciństwie i młodości, doskwiera i zadaje ból trudny do zniesienia.

Jakby tych pożytków dziecięcego czytania było mało, nasza współczesność dopisała swoje, nieznane wcześniej.

Wiek XXI już jest i najpewniej pozostanie stuleciem milczenia. Język, którym posługujemy się na co dzień, został zredukowany do roli przekaźnika informacji i poleceń.

Tymczasem książka operuje słowami, które znaczą, które mają moc, barwę i sens.

Czytając lub słuchając czytanej książki, dziecko doświadcza magicznej siły słów, rozwija i wzbogaca własne słownictwo.

Krok po kroku ogarnia słowami świat, nazywa szczegóły otaczającej je rzeczywistości.

Gdy dziecko potrafi nazywać uczucia, gdy zaczyna rozróżniać stany psychiczne literackich bohaterów, wówczas rozpoznaje je w sobie, potem u osób ze swojego otoczenia.

Umiejętność nazywania i akceptowania własnych, niekiedy trudnych emocji, następnie doznań i przeżyć innych ludzi jest bodaj najtrudniejszą sztuką,

którą musi opanować młody człowiek, by osiągnąć wewnętrzną dojrzałość.

Książka nie rozwiąże problemów, z którymi zmagamy się w długim, najeżonym kryzysami procesie formowania człowieka od jego najwcześniejszych lat do progu dojrzałości.

Nie rozwiąże, ale rozwinie jego inteligencję emocjonalną, dzięki której będzie potrafił rozumieć siebie i innych,

wykształci zdolności empatyczne, dzięki którym będzie wrażliwy na potrzeby każdego, rozbudzi wrażliwość i intuicję moralną,

za sprawą której będzie odróżniał dobro od zła, otworzy oczy na piękno świata i mądrość człowieka.

Pomoże przeprowadzić przez trudne doświadczenia, zachęci do szukania prawdy o sobie i świecie. Rozbudzi wyobraźnię, bez której nawet codzienne czynności,

jak choćby gotowanie zupy czy nakrywanie stołu, przeradzają się w automatyzm i banał.

Jeśli dziecko będzie obcowało z pięknymi książkami, takimi, które porywają  i zachwycają,

które kuszą oryginalnością szaty graficznej, z książkami kunsztownie wydanymi i skłaniającymi do refleksji, wówczas będzie wzrastało w żywiole prawdy,

piękna i dobra, bogate wewnętrznie, otwarte, szczęśliwe, zdolne do rozumienia siebie i innych,

do wzięcia odpowiedzialności za własne życie i pokierowania nim na miarę rozbudzonych marzeń, pragnień, tęsknot i nadziei.